Adoptie advies
Ik heb inmiddels al heel wat honden geadopteerd en helpen adopteren. Omdat dieren mijn 'special interest' zijn leer ik hier graag over. Ik ken de lichaamstaal, lees de signalen en sla veel informatie snel op. Anderen zien dit vaak niet.
Hoe mooi zou de wereld zijn als we met ons dier samenwerken en weten wat ze willen?!
Niet ieder dier geeft even duidelijke lichaamssignalen. Onze stoïcijnse Cody heeft me daar heel veel in geleerd. Want als de signalen super subtiel zijn, moet ik gewoon beter opletten. Dat is het eigenlijk.
En uiteraard moet ik in het contact tussen hond en kinderen ook goed de signalen kunnen lezen. Mensen zeggen dat honden niet te vertrouwen zijn en uit het niets kunnen bijten, en dat is simpelweg niet waar! JIJ hebt de signalen gemist.
Dus hierbij de signalen
Het is niet zo dat 1 signaal een agressieve hond gaat geven. Het is een optelsom. Honden doen vaak ontzettend moeite om een conflict te vermijden!!
Honden onderling (in roedels) communiceren voornamelijk zonder geluid, ze lezen lichaamstaal. Maar als wij bij het eerste signaal niet luisteren..moeten ze harder hun best gaan doen, luider worden. Je hond zal het mega waarderen als je hun taal leert!
Dit meisje heeft goede bedoelingen en iedereen vond hun filmpje leuk en schattig. Ik zie gelijk alarmbellen. Deze hond is vast veel te lief om te gaan bijten hoor, maar het dier is hier ongemakkelijk bij, en dat moeten we niet willen! De hond kijkt duidelijk weg van het meisje, en verstijft, een vraag om ruimte.
Dit schattige dier is bang, misschien heeft ze nog nooit een camera gezien.
Signalen: in elkaar kruipen, oren naar achteren en de 'whale eye'.
Dit klein hondje geeft superveel signalen dat hij/zij nerveus word van de interactie.
Signaal 1: 'Whale eye'
Je ziet veel wit van het oog, ietwat lastig op foto te zetten.
Het gezicht likken is vaak uit ongemak, onzekerheid.
En dan nog tongelen, een stressignaal opzich. Tongelen betekend vaak al dat een dier ruimte of rust vraagt. Dit dier voelt zich ongemakkelijk. Niet alleen vanwege een likje maar vooral als je de signalen bij elkaar optelt!
Vergelijk
Een duidelijk voorbeeld.
Je ziet hier dezelfde hond, met een groot verschil in lichaamstaal. De rechterfoto is in het asiel. Hartstikke bang, te zien aan de oren en ogen (oogwit). Ook is het lichaam in elkaar gedoken. In open ruime zal hij zich misschien echt verstoppen.
Op de linker foto is hij geadopteerd. Je ziet hoe fijn hij het vind aan zijn lichaamstaal. De oren staan nu rechtop, vrolijk. Ook blijft hij rustig liggen terwijl iemand een foto van hem maakt in een open ruimte. Hij ligt niet in het hoekje weggestopt.
*deze foto's zijn niet om de mensen ergens schuld van te geven. Zeker kinderen kunnen niet verantwoordelijk zijn voor hun interactie met dieren, dat is onze taak. Dit zijn enkel voorbeelden, leermomenten.
De buitenlandse hond
Mensen kijken me vaak raar aan als ik zeg dat ik de buitenlandse hond zo makkelijk vind. Sommige mensen zijn er fel op tegen, maar vaak weten die er gewoon te weinig over. Als je in het asiel hebt gewerkt, en ook buitenlandse honden hebt herplaatst, merk je hoe lastig de Nederlandse hond is. Wij leven namelijk anders. We geven vaak alle aandacht aan de honden, maar buiten houden we ze overal bij weg. In het asiel kunnen de meeste Nederlandse honden niet samen. Het is altijd opletten of er gevechten uitbreken. Terwijl je de buitenlandse honden met 20 op de wei kan zetten zonder problemen. Die zijn dat gewend. Ze lezen beter elkaars lichaamstaal, dus ja, de buitenlandse hond is socialer. Als je samen leeft jaren lang, leer je meer van elkaar dan de Nederlandse hond die vaak als enige hond woont. Die staan toch een stukje verder van hun natuur af. Vaak hebben we ze ook nog eens vanalles afgeleerd wat eigenlijk natuurlijk gedrag was.. omdat wij het niet netjes of niet gewenst vinden.
Het leven van de buitenlandse hond bestond uit zich aanpassen aan de mens, anders krijgen ze soms klappen. Ze willen het goed doen voor je, ze hebben een 'will to please'. Ze zijn dan wel meer buitenleven gewend, ze weten wel dat ze hun 'nest' niet moeten bevuilen, want dat is niet prettig. Het verbaasde me dan ook dat de vorige opvanghond, die altijd buiten geleefd heeft, gewoon zindelijk was (dat zijn ze niet allemaal hoor!). Onze Cody bijvoorbeeld wist niet dat hij aan de lijn of in de tuin mocht plassen! Die hield het dagen aan een stuk op!
Uit Oekraïne
Uit Turkije
De honden uit Oekraïne hebben vaak al een huis gehad. Maar de mensen hebben moeten vluchten voor de oorlog en hebben hun honden afgegeven, zijn elkaar kwijtgeraakt of de hond is achtergelaten. Dat geeft natuurlijk wel een trauma, samen met de oorlogsgeluiden. Dus ook al zijn ze huishoudelijke geluiden soms gewend, ze zijn vaak erg angstig! Bij Jack, die als pup in t asiel kwam, bleek dat hij verkeer erg eng vond. Er is er ter plekke natuurlijk weinig verkeer op dit moment. De gebieden rondom het asiel zijn verlaten!
Deze dieren hebben heel wat meegemaakt. Ze hebben echt wel tijd nodig om te wennen! Maar bijna iedere situatie is beter als waar ze nu verblijven. Er is weinig eten, geen tijd voor aandacht en zo weinig ruimte dat ze wel met 6 of meer in kennels verblijven. Er komen dagelijks honden bij en worden weinig geadopteerd. Niet omdat deze dieren niet leuk zijn, het zijn zelfs heel veel pups. Maar er is weinig communicatie. Het is chaos! De mensen hebben er zelf al niets te eten, 1000 dieren te verzorgen, laat staan dat ze organisatie rondom de dieren in orde hebben. Er is geen netjes online lijstje met de namen van de honden en hun info. Wel heeft het asiel zelf een overzicht hiervan. Ze zijn met te weinig mensen en hebben teveel dagelijkse taken. De eigenaresse heeft haar kinderen helpen vluchten maar blijft zelf voor de honden zorgen. Het is overleven voor iedereen.
De Turkse hond is vaak een zwerver. Sommige honden leven al jaren in het asiel. Dat maakt ze over het algemeen wel heel sociaal met andere honden. Veel Turkse honden zijn echte lubbussen. Rustig en braaf. Ze kennen natuurlijk nog niks. Sommige dieren zullen huishoudelijke geluiden erg eng vinden. Cody vond echter niet veel eng, alleen onweer en zelfs lichte regen was in het begin een drama. Hij was gewend dat hij dan moest schuilen, en wou echt niet met een drupje regen gaan wandelen..
Sommige Turkse honden zijn echt buitenhonden. Cody houdt van graven en buiten rondhangen. Als het aan hem lag had hij een grote tuin en zou hij er snachts nog willen slapen.
Er is veel informatie over deze honden. De eigenaresse van het asiel is Nederlands, dat scheelt al in communiceren. Maar ze is ook zeer betrokken bij iedere hond die ze heeft. Ze neemt ook honden uit andere asiels aan zodat deze niet aan een gruwelijk eind komen. Want momenteel is de wet in Turkije niet positief als het aankomt op dieren.. het is alsof we terug in de tijd gaan. Zelfs de hulpverleners lopen risico als ze buiten een hond voeren. Ook hier is adoptie dus super belangrijk!
Jouw adoptie red niet alleen het leven van die hond, maar ook het leven van de hond waar dan plek voor komt!